una domenica pomeriggio

Una domenica pomeriggio, de eerste editie van il soggiorno, vond plaats op zondag 22 en 29 mei 2011. Tijdens een bijzondere lunch werd het werk van fotograaf Helena van den Enden en tekenaar Hessel Miedema gepresenteerd. Vanaf half een verzamelde een kleine groep gasten zich in de woning van Mo Lewis in Utrecht. De wanden van het huis, een voormalige gymzaal, waren nog leeg, de tafel gedekt met een zwart voorgerechtje, ‘smaakmaker’ én inleiding op het werk van de twee gepresenteerde kunstenaars. 

Tussen de gerechten door werden van elke kunstenaar 6 werken getoond. Langzaam vulde de ruimte zich met het donkere, soms bijna zwarte werk. Door het donkere karakter wordt het vaak letterlijk niet gezien. Onze ogen trekken als vanzelf naar dàt wat licht is. Bij het werk van zowel Helena als Hessel moet je de tijd nemen, even stil blijven staan, je ogen laten wennen, waardoor je steeds meer ontdekt en het werk zich prijsgeeft. Ben je eenmaal over de drempel dan ontwaar je een verfijnde wereld met prachtige nuances. Giovanni vertelde over het werk en de kunstenaars, gesprekken ontstonden, en nieuwe verhalen ontvouwden zich.

De broodmaaltijd van Belgisch desembrood, mooie vleeswaren, diverse kazen en jams, scones, brownies, vers fruit en witte wijn liet zich goed smaken. Het dessert, zwart dropijs met geroosterde zwarte sesamzaadjes was niet alleen mooi om te zien, maar ook nog eens een kleine smaakexplosie. 

En natuurlijk was er de muziek! De gasten werden verwelkomd door de prachtige klanken van de cellosuites van Bach, gespeeld door Ruud Meester. Solo cello, het instrument met zijn kenmerkende diepe klankkleur, sloot perfect aan bij het karakter van het werk. De muziek vulde de hoge ruimte en ondersteunde de verhalen en de kracht van de foto's en tekeningen.